- نقش حکومت‌ها در ایجاد وحدت میان مسلمانان بسیار مهم است. حکومت‌ها باید وحدت اسلامی و تقریب میان پیروان مذاهب اسلامی را به یک رویه در سیاست داخلی خود تبدیل نمایند و از سیاست تبعیض میان پیروان مذاهب دست بردارند.
ـ امنیت اجتماعی نیازمند تحکیم وحدت است. بدون وحدت، امنیت شکننده خواهد بود و ما همواره در معرض رفتارهای غیر قابل پیش‌بینی پیروان مذاهب مختلف هستیم.
ـ علما در قبال وحدت اسلامی مسؤولند. علما می‌توانند عامل وحدت یا عامل تفرقه باشند. اگر علما به باور واقعی برسند و رفتار عملی آنها وحدت را نشان دهد، عموم مردم از آنها پیروی خواهند کرد.
ـ در هر مذهبی، مجموعه‌ای از اختلافات درون مذهبی داریم. با همان الگو که اختلافات درون مذهبی را مهار می‌کنیم، اختلافات برون‌مذهبی را مهار و حل کنیم.
ـ منظور از وحدت میان مذاهب، تغییر مذاهب نیست، مذهب هر کس برای خودش محترم است و باید از جانب طرفین به رسمیت شناخته شود.
ـ آموزه‌های دینی ما در مورد وحدت زیاد است. بسیاری از توصیه‌های قرآنی و فقهی میان مذاهب مختلف اسلامی مشترک است، باید دید چه آموزه‌ها و چه تفسیری از این آموزه‌ها میان مذاهب مشترک است؛ لذا علما باید تلاش کنند مشترکات را در تفسیر و بیان آموزه‌ها، محور قرار دهند.
ـ مسائل اختلافی را برجسته نکنیم. مسائل اختلافی وجود دارند. اما مهم این است که برجسته نشوند و این اختلافات محور قضاوت در خصوص دیگر مذاهب قرار نگیرند.
ـ بیش از 6 هزار آیه قرآنی وجود دارد که همه مسلمانان بر آن اتفاق نظر دارند. این آیات انسان‌ساز و اخلاق‌ساز هستند و می‌تواند محور اساسی برای وحدت میان ما مسلمانان باشد.این آیات را محور دعوت در دین قرار دهیم.
ـ عدل، احسان و تعیین اولویت‌های دینی سه اصل مهم قرآنی هستند. اساس وحدت خود را پایبندی راستین به این اصول قرار دهیم.
ـ وقتی در اصول با هم مشترک هستیم نباید اختلاف خود را در فرعیات برای اجرای احکام ملاک قضاوت میان مذاهب قرار دهیم.
ـ فرعیات را مبنای وحدت قرار ندهیم. فرعیات امری فقهی و اجتهادی هستند و نمی‌توانند محور وحدت باشند.
ـ در نمازها نباید تفرقه باشد. با تفسیر صحیح از فقه می‌توان به اجتهادی رسید که همه مسلمانان بتوانند پشت سر هم نماز بخوانند. این امری ممکن است و بستگی به تفسیر ما از آموزه‌های دینی دارد.
ـ اگر در گذشته میان مسلمانان اختلافات زیادی وجود داشته است و این اختلافات به کینه و برادرکشی ختم شده است، ما نباید راه گذشتگان را ادامه دهیم و باید اشتباهات گذشته را جبران کنیم.
-آینده و سرنوشت ما در وحدت و تحمل یکدیگر و تأکید بر اشتراکات است و ما باید الگویی برای نسل جوان در این زمینه باشیم.
منبع: وب‌سایت مجتمع دینی بستک - ٩٧/١/١١
نظرات